Studenten draaien mee op COVID-ic

Gewapend met mondkapje, spatscherm, overall, schort en handschoenen daalde hij 2 keer per dag, 7 dagen in de week de nucleaire afgrond in. “Zo voelde het”, begint Max. “Aan de ene kant wil je mensen die in zo’n heftige situatie verkeren helemaal niet zien. Aan de andere kant gaf het me voldoening om op deze manier mijn steentje te kunnen bijdragen. Prachtig werk, maar het was onmenselijk en intimiderend wat ik daar zag.”

Max is een van de 11 studenten die in het 2^e jaar Fysiotherapie zit. Onder begeleiding van een ervaren fysiotherapeut van het Radboudumc mag hij mensen draaien op de intensive care (ic). “De begeleiding was super en op de ic stapte ik in een warm bad. Artsen en verpleegkundigen waren heel blij dat we kwamen helpen en ze vroegen continu hoe we ons voelden. Meerdere keren gaven ze aan dat ik kon stoppen als ik het even niet trok. Tja, ik ben natuurlijk nog maar een 2^e-jaarsstudent en wat hier gebeurt, is indrukwekkend.”

Indy Smits is oud-student Fysiotherapie aan de HAN en werkt op de afdeling traumachirurgie en op de ic van het Radboudumc. Voor zijn masteropleiding is hij op dit moment bezig met het vormen van een samenwerkingsverband tussen de HAN, Radboudumc, studenten en patiënten. Dit met het doel om de fysiotherapeutische zorg voor patiënten te verbeteren en onderwijs en werkveld dichter bij elkaar te brengen. “Zo krijg je nóg betere professionals. Daarom volg ik nu de keuzemodule Didactiek en loop ik stage op de HAN. Als docent kan ik de praktijk naar het onderwijs halen. Zo blijft het curriculum up-to-date. Onderwijs loopt altijd iets achter op onderzoek. Het is toch bijzonder dat er nog geen COVID-casuïstiek in het onderwijs is?”

Dankzij dat continue denken in de driehoek onderwijs, onderzoek en beroepspraktijk kreeg Indy het idee om studenten te laten helpen in het ziekenhuis. “In boeken staat veel wijsheid, maar in de praktijk gebeurt het echte werk,” glimlacht hij. Indy blikt terug: "Toen ik aan de ene kant die gedreven studenten op de HAN zag en aan de andere kant de drukte bij het Radboudumc, was de link snel gelegd. Nu kon ik noodgedwongen onderwijs en werkveld verbinden.”
 

Maar het moest snel. Er was nood aan de man. Tijdens de 1e golf lag de reguliere zorg vrijwel stil. “We hoefden maar een kleine groep reguliere patiënten te zien per dag. Dus konden we er best even tussenuit om de collega’s op de ic te helpen om patiënten die in buikligging beademd werden, om te draaien. Tijdens de 2^e golf liep alles gewoon door, inclusief ex-COVID patiënten die aan het revalideren waren. De eigen fysiotherapeuten hadden geen tijd meer om op de ic te helpen. De enige optie was om dit over te laten aan de verpleegkundigen, maar die zijn al enorm belast. Waar moesten we mensen vandaan toveren die verstand hebben van het menselijk lichaam en tijd hebben in deze chaotische situatie? Túúrlijk: studenten. Ik zocht contact met docenten Wim Oerlemans en Joost van Wijchen.” 

Wim en Joost zetten een oproep op Teams met de vraag wie van de studenten Fysiotherapie eventueel wilde komen helpen. Op zondagavond hadden ze binnen 3 uur al 30 aanmeldingen. “We hebben in overleg een groep van 11 studenten geformeerd. Als alle seinen op groen zouden gaan, mochten ze 2x per dag, 7 dagen per week, onder onze begeleiding meehelpen om patiënten te draaien.” Terwijl de HAN nog nadacht over de zorg rondom de student, zette Indy, Wim en Joost alvast alles in de startblokken.

Wát een samenwerking. De administratieve afhandeling was in een dag geregeld. Het was een enorm snelle operatie van alle betrokken afdelingen. Toen ook de HAN akkoord gaf, waren de studenten al geschoold over wat ze konden verwachten. Ook had Indy ze al uitvoerig opgeleid in hoe ze patiënten die aan de beademing liggen, moeten draaien. Nog geen 4 dagen na de oproep gingen de eerste studenten aan de slag.

Max heeft een onvergetelijke en waardevolle tijd gehad op de COVID-ic in het Radboudumc. “Het werk in het ziekenhuis is veel uitdagender en gevarieerder voor een fysiotherapeut dan ik dacht. Het is zoveel meer dan protocollen rondom nieuwe knieën en heupen.” Indy weet dat ook de andere studenten een totaal ander beeld hadden van fysiotherapie in het ziekenhuis. Hij hoopt dat er zich voortaan een stuk meer enthousiaste studenten aanmelden voor een stageplek.

Max vervolgt: “Helaas staat het traject sinds eind november op pauze. Aan de ene kant jammer want ik wil niets liever dan terug naar de ic om mensen te helpen door ze in een andere positie neer te leggen. Aan de andere kant is het natuurlijk heel fijn dat het minder druk is nu op de COVID-ic en dat het beter gaat met de pandemie. Maatschappelijk werk van het Radboudumc heeft nét voor de kerstvakantie nog een gesprek met ons gehad. Die nazorg is belangrijk, maar het gaat heel goed. Als er een 3^e golf uitbreekt en ze vragen me te komen, dan stá ik er. Dat is het voordeel van Fysiotherapie volgen via de Deltastroom. Ik bepaal mijn eigen rooster, tempo en planning. Ik gooi direct alles aan de kant als Indy me vraagt om weer naar het Radboudumc te komen. Zeker weten!”